اگر با هواپیما مسافرت می کنید، بخوانید! - وبلاگ مویک

به گزارش وبلاگ مویک، وب سایت National Geographic مقاله ای در وب سایت خود منتشر کرده است با نام آداب و رسوم پرواز (Plane Etiquette). این مقاله که به قلم Christopher Elliott نوشته شده است بعضی از موارد را در خصوص پرواز و آداب و رسومی که رعایت کردن آنها به شما یاری خواهد کرد تا پرواز بهتری داشته باشید پرداخته است.

Christopher Elliott: پرواز با هواپیما گاهی اوقات می تواند به یک شکنجه روحی و جسمی تبدیل گردد.

هوای خشک درون کابین، فضای تنگ بین صندلی ها، بعضاً عدم دسترسی به آب، خوراکی و سرویس بهداشتی، خروپف مسافر پشتی که صدایش گوش فلک را کر می نماید، سر و کله زدن با بچه های بازیگوش مسافر جلویی، چمدان هایی که جلوی پای شما را گرفته و موارد دیگری از این دست، می تواند شیرینی پرواز در آسمان را به کام شما تلخ کند.

تازه به همه اینها می توان چیزهای دیگری نیز اضافه کرد: از کشمکش با مسافر بغل دستی بر سر تصاحب دسته صندلی بگیر تا سر و صدای دیوانه نماینده بچه هایی که راهروی هواپیما را با محوطه پارک اشتباه گرفته اند و خرده فرمایش های بی انتها مهمانداران خسته.

برای حل بخشی از این مسائل، من راهکارهای ذیل را پیشنهاد می کنم:

1. وقتی صندلی جلویی تبدیل به تخت می گردد!

در صندلی های درجه مالی (Economy Class) مقدار فضای خالی اندکی که اصطلاحاً به آن جای پا می گویند در نظر گرفته شده است.

در این پروازها، فاصله بین صندلی ها حدود 71 تا 86 سانتی متر است ولی اگر مسافر جلویی، پشتی صندلی خود را تا آخر بخواباند، کار تمام است و شما باید در حسرت همین فضای اندک بسوزید و بسازید!

برای حل این مشکل دست به دامان مهماندارها نشوید چرا که اصولاً این مشکل را خود شرکت های هواپیمایی - با چپاندن یک یا دو ردیف اضافی به صندلی های هواپیما - ایجاد نموده اند.

کشمکش با مسافر جلویی و یا خشمگین شدن هم چندان مناسب و مفید فایده نیست زیرا او بابت صندلی اش پول پرداخت نموده است و می تواند به هر صورت که مایل است از آن استفاده کند.

هر چند برخی معتقدند که در چنین شرایطی نباید پشتی صندلی را به عقب خواباند چرا که تجاوز به حقوق دیگران است.

یک راهکار جالب برای برطرف این مشکل، استفاده از ابزاری به نام Knee Defender (محافظ زانو) است.

این وسیله ابزار کوچکی است که با قفل شدن به صندلی، از خوابیدن پشتی آن جلوگیری می نماید.

شما می توانید خیلی آرام و بی سر و صدا Knee Defender را به عقب صندلی جلویی نصب کنید و از سفرتان لذت ببرید!

هر چند سازمان هوانوردی آمریکا (FAA) با استفاده از این ابزار خیلی موافق نیست ولی تا آنجا که من خبر دارم، هیچ شرکت هواپیمایی استفاده از آن را ممنوع ننموده است.

البته شما هم برای این که به این وسیله گرفتار نشوید، قبل از آن که بخواهید پشتی صندلی را خم کنید، از مسافر پشت سری اجازه بگیرید.

در غیر این صورت شاید او هم مثل شما این مقاله را خوانده و مجهز به یک Knee Defender پا به هواپیما گذاشته باشد!

راهکار بعدی، استفاده از صندلی درجه ویژه مالی (Premium Economy) است که البته کمی هزینه روی دست شما می گذارد.

این درجه ها دارای فضای بیشتر بین ردیف صندلی هاست و در برخی مواقع صندلی های آن از صندلی های درجه مالی پهن تر است و جای پای بیشتری دارد.

راهکار واقعی این است که بدانید (و البته بدانند) که این فضا مخصوص یک مسافر نیست و باید به اشتراک گذاشته گردد.

Knee Defender - محافظ زانو

2. جدال بر سر دسته صندلی

در برخی پروازهای هوایی، بین دو مسافری که کنار هم نشسته اند، گاه یک جنگ تمام عیار در می گیرد: جنگ بر سر تصاحب دسته صندلی یعنی همان جایی که می توان آرنج را روی آن قرار داد!

در صندلی های درجه مالی (Economy Class) از همه طرف فشار وارد می گردد چرا که برای هر صندلی فقط 43 سانتی متر فضا در نظر گرفته شده است.

لذا برخی مسافران حس تحت منگنه قرار گرفتن را به خوبی درک می نمایند!

مسافران قلدر ممکن است این دسته صندلی را - که مکانی مشترک است - غصب نمایند ولی به نظر من برترین راهکار گفتمان است.

در ضمنً شما می توانید با هماهنگی مسافر کناری خود، استفاده از دسته صندلی را نوبتی کنید.

3. بالای سر

فضای بالای صندلی فقط به شما تعلق ندارد بلکه این قسمت هم مشترک است.

گاهی اوقات همین فضای اندک، یک دعوای بی سرانجام بین مسافران را رقم می زند، به ویژه امروزه که افراد برای فرار از پرداخت هزینه توشه، چمدان های شان را به داخل هواپیما می آورند.

راهکار این مشکل عبارت است از همراه بردن یک ساک با کناره های نرم که از حداکثر مقدار مجاز کوچکتر است.

اگر بالای سر جا نبود، می توانید آن را زیر صندلی خود قرار دهید.

4. قانون شکنی

در پرواز با هواپیما، انجام یک سری کارها خلاف است و ممنوع، و ممکن است فرد خاطی را با جریمه های نقدی و غیرنقدی روبرو سازد.

این جرایم شامل موارد جزئی و کم اهمیتی از قبیل باز کردن کمربند پیش از توقف کامل هواپیما است تا موارد جدی تری همانند برقراری تماس با استفاده از تلفن همراه در طول پرواز.

به نظر من تشخیص این موضوع که کدام از این قوانین واقعاً برای سلامت و رفاه مسافران وضع شده و کدامشان غیرمنطقی و مضحک است، کار سختی است و به این راحتی ها امکان پذیر نیست!

به عنوان مثال طبق قوانین، استفاده از وسایل الکترونیکی به هنگام پرواز ممنوع است، ولی آنچه که خیلی مرا متعجب می نماید این است که چرا من نمی توانم از آیپد استفاده کنم ولی خلبان ها می توانند؟!

من خودم به استفاده از ابزار الکترونیکی معتاد هستم.

برای این که نه سیخ بسوزد نه کباب، پیشنهاد می کنم دستگاه های کوچک را به همراه خود داخل ببرید و کجدار و مریز از آنها بهره ببرید.

انتها

کلید داشتن یک پرواز خوشایند و خاطره انگیز، مهربان بودن با دیگران و ارزش قائل شدن به خواست های آنهاست.

به یاد داشته باشید که در طول تاریخ هیچگاه سفر به مقدار امروز آسان، راحت و لذتبخش نبوده است.

برگرفته از: لست سکند (میتوانید مقاله اصلی را از این لینک ملاحظه بفرمایید.)