کشف بزرگترین دایناسور یک قرن اخیر در انگلیس، حیوان غول پیکری که گله ای می زیسته است! - وبلاگ مویک

به گزارش وبلاگ مویک، طبق مقالات منتشرشده، این حیوان تقریباً به میزان یک گاومیش کوهان دار آمریکایی بزرگ نر بود و شواهد یافت شده از ردپاهای فسیلی آن نشان می دهد که احتمالاً به صورت گله ای زندگی می نموده اند

غزال زیاری: اخیراً مقاله تازهی درباره کامل ترین دایناسور کشف شده در بریتانیا در 100 سال گذشته منتشرشده که استخوان لگن شرمگاهی اش به مقدار یک بشقاب غذاخوری بوده است.

در سال 2013 بود که این نمونه که حدوداً 125 میلیون سال قدمت دارد، به وسیله فردی به نام نیک چیس که گردآورنده فسیل بود، در صخره های خلیج کامپتون در جزیره وایت پیدا شد.

جرمی لاکوود، پزشک بازنشسته و دانشجوی دکترای دانشگاه پورتسموث، در حفاری این دایناسور نقش داشت و سال هاست که به تجزیه وتحلیل 149 استخوان مختلف این اسکلت پرداخته است. او تشخیص داد که این اسکلت متعلق به جنس و گونه تازهی از دایناسورهاست که برای ادای احترام به نیک چیس، آن را Comptonatus chasei نام گذاری کرد.

خود جرمی دراین باره گفته: نیک در یافتن استخوان های دایناسورها توان فوق العاده ای داشت و هرروز و در هر شرایط آب و هوایی، فسیل ها را جمع آوری می کرد و به موزه ها اهدا می کرد. من امیدوار بودم که با هم سن و سال هایمان بتوانیم چنین نمونه هایی را جمع آوری کنیم، اما متأسفانه این طور نشد. باوجود اکتشافات شگفت انگیز زیاد او در طول سال ها، ازجمله یافتن کامل ترین جمجمه ایگوانودونی که تا به امروز در بریتانیا پیداشده، این اولین دایناسوری است که به نام آقای چیس نام گذاری شده است.

ویژگی های منحصربه فرد این دایناسور

در ابتدا که این فسیل دایناسور کشف شد، به نظر می رسید که نمونه ای از دایناسور شناخته شده ای به نام Mantellisaurus است، اما مطالعات لاکوود نشان داد که تنوع دایناسورها به مراتب بیشتر از چیزی است که تصور می شده و این گونه، در حقیقت دومین جنس تازه دایناسوری است که لاکوود آن را شناسایی و توصیف نموده است.

خود لاکوود دراین باره شرح داد: توانستم نشان دهم که این دایناسور دارای ویژگی های منحصربه فرد و خاصی در جمجمه، دندان ها و سایر قسمت های بدنش است. مثلاً فک پایین آن لبه پایینی مستقیمی دارد و این در حالی است که بیشتر گونه های Iguanodontidsها فک، منحنی و رو به پایینی است. بعلاوه این فسیل استخوان لگن بسیار بزرگی به مقدار یک بشقاب غذاخوری دارد که خیلی بزرگ تر از سایر دایناسورهای مشابه است.

جرمی علت بزرگ بودن استخوان لگن شرمگاهی این دایناسور را نمی داند: احتمالاً این استخوان شرمگاهی بزرگ برای اتصالات عضلانی بوده؛ این بدان معناست که ممکن است نحوه حرکت آن کمی متفاوت بوده است یا اینکه این استخوان بزرگ به شکل مؤثرتری از محتویات سیستم گوارشی حمایت می نموده و یا حتی در نحوه تنفس حیوان نقش داشته؛ هرچند که همه این نظریه ها در حد حدس و گمان هستند.

جرمی این دایناسور را Comptonatus برگرفته از خلیج کامپتون که این فسیل در آن یافت شد، نام گذاری کرد و عبارت tonatus هم عبارتی لاتین به معنای رعدوبرق است.

طبق مقالات منتشرشده، این حیوان تقریباً به مقدار یک گاومیش کوهان دار آمریکایی بزرگ نر بود و شواهد یافت شده از ردپاهای فسیلی آن نشان می دهد که احتمالاً به صورت گله ای زندگی می نموده اند و گله های بزرگ این دایناسورهای سنگین وزن حدود 120 میلیون سال پیش در آن منطقه وجود داشتند.

دکتر سوزانا میدنت، محقق ارشد و دیرینه شناس موزه تاریخ طبیعی و نویسنده ارشد مقاله نیز دراین باره گفت: کامپتوناتوس نمونه ای از یک دایناسور خارق العاده است: یکی از کامل ترین نمونه هایی که در یک قرن اخیر در بریتانیا یافت شده است.

او ادامه داد: شناسایی این دایناسور، به عنوان گونه ای تازه، نتیجه تحقیقات دکتر جرمی لاکوود است. این تحقیقات حکایت از آن دارد که تنوع دایناسورها در جنوب انگلستان در دوره کرتاسه اولیه بسیار بیشتر ازآنچه قبلاً تصور می شد، بوده است.

این نمونه که جوان تر از گونه دایناسور بریستونوس و مسن تر از Mantellisaurus است ، نرخ سریع تکامل دایناسورهای Iguanodontids در این دوره زمانی را نشان می دهد و به درک چگونگی بهبود زیست بوم ها پس از یک رویداد احتمالی انقراض در انتها دوره ژوراسیک یاری می نماید.

در طول دهه 1900، چهار گونه تازه دایناسور در جزیره وایت شناسایی شده بود ولی در پنج سال اخیر، هشت گونه تازه در این منطقه یافت و نام گذاری شده است.

جرمی ادامه داد: مشاهده و شناسایی این گونه دایناسور به ما یاری می نماید تا در خصوص انواع دایناسورهایی که در اوایل دوران کرتاسه در انگلستان زندگی می کردند اطلاعات بیشتری کسب کنیم.

حالا فسیل این دایناسور به مجموعه موزه جزیره دایناسور در جزیره وایت منتقل شده و دکتر مارتین مونت، متصدی این موزه دراین باره گفت: تحقیقات مداوم بر روی مجموعه های موزه، از اکتشافات تازه و هیجان انگیزی پرده برمی دارد. ما می توانیم منتظر کشف انواع تازهی از موجودات ماقبل تاریخ از دل صخره ها و موزه باشیم.

یافتن کامل ترین فسیل دایناسور در بریتانیا در یک قرن اخیر، نه تنها اهمیت دیرینه شناسی در این جزیره را نشان می دهد، بلکه بر اهمیت حفظ منظره ها برای نسل های آینده درراستای کاوش و یادگیری تأکید می نماید.

منبع: eurekalert

227227