بازی حامد کمیلی در سریال قبله عالم
به گزارش وبلاگ مویک، فیلیموشات/ ظرفیت های بازیگری حامد کمیلی همچنان نامکشوف به جای مانده است. بازیگری که بیش از پانزده سال فعالیت در سینما، تلویزیون و تئاتر ایران داشته و آهسته و پیوسته هویت خودش را به اسم یک بازیگر شش دانگ شکل داده است. او نقش شیطان را بازی نموده، کمدین بوده، به نقش های تراژیک بُعد داده، در کمدی های پیروز مرزهای میان بازی جدی و کمیک را از بین برده و در عینن حال در فیلم زیبایی چون ایتالیا ایتالیا درخشیده و درخشش او به چشم بسیاری نیامده. در سینما، تئاتر و تلویزیون ایران، بازیگرانی به چشم می آیند که رفتارهای هیجانی و بازی های برونگرایانه عجیب وغریب داشته باشند و فرآیند بازی شان را به اگزجره ترین شکل به چشم مخاطب بخت برگشته فرو نمایند؛ برعکس، به بازیگرانی که بدون خودنمایی و با فروتنی مانند آب زلال نقش را ایفا و عامدانه از جلوه گری پرهیز می نمایند، چندان توجهی نمی گردد. کمیلی چنین بازیگری است. همانی که باید باشد. بدون اُوِراَکت. آرام و درون گرا و مجذوب کننده.
قبله عالم سریالی کمدی با مایه های تاریخی و فانتزی است. مقدار شدت و حدت اکت ها در بازیگر کمدی و رعایت لحن بسیار مهم است. اگر بازیگر مود یک کار را دریافت نکند و بر اساس ذهنیات خودش بازی ارائه دهد، نمی تواند در بافتار کار جا بیفتد. ماجرا جایی سخت می گردد که نقش بازیگر جدی باشد و واکنش های او به تناقض های رفتاری و مقدارسن ها بخواهند کمدی بسازند. قبله عالم سعی نموده در دل یک داستان فانتزی، شکافی عرضی در تاریخ ایجاد کند و با لحن و مقدارسن، کمدی بسازد. هنوز برای قضاوت کلیت کار زود است. اما گمان می کنم باید از بازی حامد کمیلی در قبله عالم یاد کنیم. دو نقش ناصر و ناصرالدین شاه، نقش هایی ظاهرا ساده و باطنا پیچیده هستند. دو نقشی که دو روی یک سکه هستند و تناقض هایشان تفاوت های دو طبقه را عیان می نمایند. کمیلی با صدای پخته و تبختری که به آن داده ناصرالدین شاهی تازه ساخته. اهمیت این پرفورمنس آن جایی عیان می گردد که بدانیم این نقش را پیش از این بسیاری از بزرگان بازیگری ایران ایفا نموده اند.
از طرف دیگر، او نقش ناصر را بازی می نماید. فردی که به خاطر شباهتش به ناصرالدین شاه با راهنمایی ظل الدوله (با بازی هادی کاظمی) نقش پادشاه را باید بازی کند. مثل الگوی شاهزاده و گدا (اسم قسمت اول هم همین بود) این جابجایی و تضاد بار کمیک دارد. ناصر شخصیتی زبون است که می خواهد پیشرفت کند و پولی دربیاورد. اما گاهی خسته می گردد و خوی رعیتی اش گل می نماید. کمیلی این خستگی و شکل نمایشی بازی را به ظریف ترین شکل ممکن اجرا می نماید. در واقع حامد کمیلی در قبله عالم چهار نقش بازی می نماید: ناصر، ناصرالدین شاه، ناصر در نقش ناصرالدین شاه و نماهایی که باید جوری بازی کند که فرق میان ناصر و ناصرالدین شاه تعیین نباشد. به همه این ها اضافه کنیم بازی در مقابل یکی از برترین کمدین های دو دهه اخیر: هادی کاظمی. این چهار نقش در میانه کمدی و جدیت در نوسان هستند و در عین حال به گونه ایی ظریف باید فانتزی هم باشند. کمیلی با صدا، صداسازی، حرکات بدن و یک بازی در بازی در بازی تصنع فانتزی سریال را به ظریف ترین شکل ممکن نمایشی می نماید.
باید منتظر قسمت های بعدی این سریال بمانیم. تا به حال کمیلی و کاظمی زوجی غریب و مجذوب کننده را رقم زده اند و با بازی هایشان حس خوشایندی را به مخاطب منتقل نموده اند.
بهنام شریفی
منبع: همگردی