نام این محله دره ای کوچک است ، ماجرای پاپوش زمستانی با نامگذاری این محدوده - وبلاگ مویک

به گزارش وبلاگ مویک، محله درکه به یک تابلوی نقاشی زنده شبیه است؛ با خانه های سقف شیروانی که از روزگار گذشته آبادی درکه به جا مانده و کوهنوردانی که کوله پشتی بر دوش از کوچه باغ های درکه به ارتفاعات شمال تهران صعود می نمایند. درباره نامگذاری این محله هم مانند دیگر آبادی های کهن شمیران روایت های جالب و شنیدنی وجود دارد.

وبلاگ مویک - حسن حسن زاده: روایت های متعددی از دلیل نامگذاری درکه میان اهالی این محله نقل می گردد. روایت هایی که بعضی معتبر و بعضی تنها به حدس و گمان شبیه اند که سینه به سینه به اهالی درکه رسیده است.

قصه های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید

علیرضا زمانی تهران شناس در این باره می گوید: احتمال قوی تر درباره نامگذاری درکه این است که واژه درکه مصغر واژه دره به معنای دره چه یا همان دره کوچک باشد. چراکه روستای درکه در یکی از مسیرهای ورودی به کوه های البرز مرکزی و در دل دره های اطرافش قرار گرفته است. روایت دیگری هم درباره نامگذاری درکه شنیده می گردد که به گفته زمانی اعتبار چندانی ندارد: بعضی گفته اند واژه درکه از درگ گرفته شده و به درگه و سپس درکه تغییر نام داده است. آن روزها که هنوز درکه حال و هوای یک روستا را در شمال تهران داشت و هر زمستان برف سنگین در کوچه های روستا و دره های اطراف می بارید، ساکنان روستا برای رفت وآمد در کوچه ها و زمین های اطراف از کفشی به نام درگ استفاده می کردند. پهنای کف این کفش از کفش های معمولی بیشتر بود و از فرو رفتن پاها در برف جلوگیری می کرد. اما این روایت برای نامگذاری درکه اعتبار زیادی ندارد و محتمل این است که درکه به معنای دره چه یا دره کوچک باشد.