دروازه شهر پارسه از زیر خاک بیرون آمد ، جزئیات دستاورد بزرگ دانشگاه شیراز و بولونیا - وبلاگ مویک

به گزارش وبلاگ مویک، روابط عمومی دانشگاه شیراز بیان کرد: پس از دوازده فصل کاوش باستان شناختی هیأت مشترک ایرانی-ایتالیایی در پارسه تخت جمشید در چارچوب پروژۀ از کاخ تا شهر، چشم اندازی نو از کهن ترین شهر پارسی ایران گشوده شد. این افق تازه، کشف دروازۀ شهر قدیمی پارسه است

به گزارش وبلاگ مویک، این دستاورد بزرگ حاصل 12 سال کاوش روش مند اعضای هیأت علمی و دانشجویان دانشگاه شیراز و دانشگاه بولونیا با همکاری مؤسسۀ ایزمئو، پایگاه میراث جهانی تخت جمشید و پژوهشگاه باستان شناسی وزارت میراث فرهنگی در یکی از مهم ترین محوطه های باستانی شهر پارسه، موسوم به تل آجری است. به رغم تخریب شدید این محوطۀ باستانی، کاوش های دقیق و روش مند و مستندنگاری دقیق یافته ها، بازسازی شکل اصلی بنای این دروازه را در مقیاسی واقعی ممکن نمود.

در نتیجۀ این کاوش ها که به سرپرستی مشترک دکتر علیرضا عسکری چاوردی (عضو هیأت علمی دانشگاه شیراز) و پروفسور پی یر فرانچسکو کالیری (عضو هیأت علمی دانشگاه بولونیای ایتالیا) از تاریخ 10مهرماه 1400 تا 14 آذرماه 1400 انجام گرفت، علاوه بر آشکار شدن بخش های زیادی از بنا، پلان این دروازه به صورت نسخه ای کشابه از دروازۀ ایشتار بابل رسم شد و بعلاوه سه تکه کتیبۀ میخی به زبان های ایلامی و بابلی به همراه آجرهای لعاب دار منقش به دست آمد. خاتمه، بازسازی های سه بعدی این بنا، روش تفسیر علمی و تحلیل مستند از ارزش های فرهنگی هنری، یادمان دروازه ای باشکوه در پردیس فیروزی شهر پارسه را فراهم آورد.

به گفتۀ دکتر عسکری، باستان شناسان در دوازدهمین فصل از کاوش خود، فونداسیون (شالوده) دو برج بزرگ ضلع شمال شرقی و شمال غربی این دروازۀ تاریخی و بعلاوه ایوان و کریدور (راهرو) شمالی این بنا را به صورت کامل شناسایی و آشکار کردند.

وی اضافه کرد: طراحی های فنی از نقش و نگاره ها و شناخت علمی فنون ساخت بنا امکان بازسازی نقش و نگاره ها، بازسازی شکل اصلی بنای این دروازه را در مقیاسی واقعی ممکن نمود.

عضو هیأ ت علمی دانشگاه شیراز ادامه داد: خاتمه، بازسازی های سه بعدی این بنا، روش تفسیر علمی و تحلیل مستند از ارزش های فرهنگی هنری یادمان دروازه ای باشکوه در پردیس فیروزی شهر پارسه را فراهم آورد.

وی ادامه داد: در روند کاوش های این فصل، پلان این بنای تاریخی بیش از پیش به صورت نسخه ای مشابه از دروازۀ ایشتار بابل ظاهر شد که در آن ویژگی های نو و بدیعی مانند هستۀ خشت و گلی دیوارهای آجر پخته نمایان شده است.

دکتر عسکری بیان داشت: در کاوش های این فصل سه تکه کتیبه میخی به زبان های بابلی و ایلامی به همراه آجرهای لعاب دار برجسته متعلق به تابلوهایی با نقوش گل رزت، گاو نر و مار-اژدهای موشخوشو نماد ایزد مَردوک از بین النهرین باستان از این دروازه به دست آمد.

او بیان کرد: بعلاوه، بخشی از سازۀ معماری مرحلۀ دوم استقراری شامل یک فوانداسیون متشکل از پاره آجرهای شکسته نمایان شد که در بخش کریدور شمالی قرار داشت.

عضو هیأت علمی بخش تاریخ دانشگاه شیراز یادآور شد: فعالیت های حفاظتی و بازسازیی در زمینۀ تهیۀ طرح جامع پلان حفاظت از سازه های معماری این بنای باشکوه در این فصل با مستندنگاری و بازسازی سازه های مکشوفه به انجام رسید و بخش عمده ای از آجرها حفاظت شد.

این پروژه محصول همکاری های بین المللی ایران و ایتالیا در حوزۀ میراث فرهنگی و راوابط دانشگاهی و باهمکاری و پشتیبانی مؤسسات هر دو کشور ازجمله وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ایران و ارگان های وابسته، پژوهشگاه میراث فرهنگی، پژوهشکدۀ باستان شناسی، ادارۀ کل پایگاه های میراث جهانی، دانشگاه شیراز، دانشگاه بولونیا، دانشگاه اوربینو و مؤسسۀ بین المللی مطالعات منطقۀ مدیترانه و شرق شناسی رم (ایزمئو) است.