طول عمرم با زندگی زیر آب بیشتر شد! - وبلاگ مویک

به گزارش وبلاگ مویک، دانشمندی که 93 روز زندگی زیر آب را تجربه نموده، می گوید که طول عمرش 20 درصد افزایش یافته است.

به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میل، جوزف دیتوری (Joseph Dituri) 55 ساله که افسر بازنشسته نیروی دریایی است، به مدت 93 روز در یک غلاف به وسعت 100 فوت مربع (30 متر مربع) در اعماق اقیانوس اطلس زندگی کرد تا در خصوص چگونگی تأثیر یک محیط پر از فشار بر بدن انسان تحقیق کند. بعلاوه، این ماموریت برای شکستن رکورد جهانی زندگی زیر آب طراحی شد که رکورد پیشین آن 73 روز بود.

دیتوری در مصاحبه با دیلی میل گفت که پزشکان، آزمایش هایی را روی بدن او انجام دادند تا ببینند از مارس تا ژوئن چه تغییری نموده است. از میان این آزمایش ها می توان به آزمایش هایی اشاره نمود که تلومر ها را آنالیز می نمایند.

تلومرها، ترکیباتی در انتهای کروموزوم ها هستند که با افزایش سن کوتاه می شوند. پژوهش های پیشین نشان داده اند تلومر ها که از کروموزوم ها در برابر فرسودگی محافظت می نمایند، زمانی که بدن تحت فشار شدید قرار می گیرد، بلندتر می شوند. زمانی که دیلی میل برای اولین بار با دیتوری صحبت کرد، فقط 24 روز از مأموریت گذشته بود و دیتوری گفت که فکر می نماید تلومرهایش بسیار بلندتر شوند. او درست فکر می کرد.

دیتوری ادعا می نماید که تلومر های او اکنون 20 درصد بلندتر هستند و او 10 برابر بیشتر از زمانی که برای اولین بار در ماه مارس به غلاف زیر آب رفت، سلول های بنیادی دارد. دیتوری گفت که هر شب بین 60 تا 66 درصد خواب عمیق موسوم به خواب حرکت چشم تند (REM) را تجربه می نماید، نشانگر های التهابی او به نصف کاهش یافته اند و کلسترول او 72 واحد کاهش یافته است.

این دانشمند، جزئیاتی را در خصوص نحوه مقدار گیری تلومر های خود ارائه نکرد، اما خدمات آزمایشی وجود دارند که طول آن ها را از روی نمونه خون مقدار گیری می نمایند. بیشتر این خدمات حدود دو هفته زمان احتیاج دارند تا نتایج را ارائه دهند.

دیتوری از محیط تحت فشار برای آنالیز نحوه واکنش بدن انسان به قرار گرفتن بلندمدت در معرض فشار شدید در یک فضای کوچک به مدت 100 روز استفاده می نماید. این همان محیطی است که فضانوردان در سفر به مریخ تحمل خواهند کرد.

دیتوری این ماموریت بزرگ را در اول مارس شروع کرد که نه تنها با هدف شکستن رکورد طولانی ترین زمان زندگی زیر آب، بلکه با هدف یاد گرفتن در خصوص اینکه چگونه فشار می تواند برای بدن انسان سودمند باشد، انجام شد.

دیتوری چهار تا پنج روز در هفته و هر بار به مدت یک ساعت ورزش می نماید، اما فقط به کش های ورزشی دسترسی دارد. وی اضافه نمود: من هنوز توده عضلانی را که دارم، حفظ نموده ام. متابولیسم من افزایش یافته و بدنم لاغرتر شده است. حتی با وجود این که توده عضلانی من از زمانی که روی سطح زمین بودم، تغییر ننموده است، اما من هنوز لاغرتر از آنچه بودم هستم.

آنالیز تغییرات اتفاق افتاده در تعداد سلول های بنیادی نیز بخشی از پژوهش های دیتوری بوده است. سلول های بنیادی، یک راهکار احتمالی امیدوارنماینده برای معکوس کردن نشانه های قابل مشاهده پیری هستند و دانشگاه استنفورد دریافته است که سلول های قدیمی انسان را می توان با سلول های بنیادی، جوان کرد.

اگرچه اقامتگاه زیر آب کوچک است، اما قسمت های مشخصی برای کار، آشپزخانه، حمام، دو اتاق خواب و یک استخر کوچک دارد که به عنوان خروجی، ورودی و یک پنجره با چشم انداز اقیانوس عمل می نماید. دیتوری در روز بیست و چهارم اقامت گفت: من اقامتگاه را دوست دارم. من یک قهوه ساز دارم، زیرا خدا می داند که علم بدون قهوه اتفاق نمی افتد.

دیتوری در حال آزمایش کردن نوعی فناوری است که می توان از آن برای یاری به فضانوردانی که به مریخ سفر می نمایند، استفاده کرد. یکی از این فناوری ها، یک دستگاه پیش از ناسا است؛ یعنی باید پیش از اینکه ناسا آن را تحویل بگیرد، آزمایش گردد. این دستگاه شبیه از طریق دستی تخیلی موسوم به دستگاه سه کاره (Tricorder) در مجموعه تلویزیونی پیشتازان فضا (Star Trek) است که بدن را اسکن می نماید تا سلامت افراد را زیر نظر بگیرد و نشان دهد که آن ها به یاری پزشکی احتیاج دارند یا خیر.

بعلاوه، دیتوری در حال آنالیز چگونگی جلوگیری از کاهش یافتن توده عضلانی در فضا است که فضانوردان ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) را آزار می دهد. وی اضافه نمود: ما به مریخ می رویم، اما در برترین شرایط نقل و انتقال، 200 روز طول می کشد تا به آنجا برسیم. وقتی به آنجا برسید، توده عضلانی شما کاهش یافته است و در شرایط خوبی قرار نخواهید داشت. تراکم استخوان های شما نیز کاهش می یابد.